Een brief aan jou
Deze heb ik al tijdje in me hoofd.
Dit is ook aan meerdere gericht.
Vandaar dat er geen namen genoemt word!
Aan persoon zelf om je aangesproken te voelen. Ik heb vaak geprobeerd maar de uitleg kwam maar niet. Enkel boosheid en verdriet! Hoeveel kansen je kreeg en men liever verzweeg. Je raakt ons er niet mee maar Dilano. Waarom doe je zo ? Zoveel vragen maar geen antwoord. Al hoewel ik van sommige wel weet. Maar word niet gehoord. En nu is zo dat hij je vergeet!
Hoevaak ik van alles wilde lijmen
Zo erg dat ik ineens begin te rijmen.
Mensen om me heen zeiden laat het gaan
De persoon ziet je toch niet staan!
Wist je hoeveel je gaat missen?
Zal je nooit in je keuzes vergissen?
Straks ben je nog maar een vage herindering. Of een woordje in plaats van een hele zin. Ik kan nog steets niet begrijpen hoe men er zo tussen uit kan knijpen?! Zullen ze nog wel veranderen?
Of zullen ze zijn zoals de andere
In 2019 gaat de deur dicht
Misschien dat dat de emoties verlicht
Geen sorry geen spijt
Maar vermoed dat ik zeg : nu ben je ons kwijt! Aan personen ondanks alles wensen we jou allerbeste
Geen opmerkingen:
Een reactie posten