Depressie

Depressie

Hoe het allemaal begon?

deze blog vertel ik over Depressie, en wat voor impact dat op mij heeft.

hoe en wanneer dit ontstaan is , is nog onduidelijk ,

ik was ziek en misselijk veel misselijk in de zwangerschap.

Roze wolk was hier niet te bekennen ! met 36 weken en 4 dagen ben ik plots bevallen.

alles ging in een snel vaart onderzoek hier onderzoek daar wij werden onderzocht 

in verband met Dilano ze ogen  ( aangeboren Iris Coloboom) .

Zo werd ook duidelijk dat 90% beter is dat hij enigst kind blijft,

die klap kwam best hard aan voor mij. alles werd mij even te veel

maar toen wist ik echt nog niet van de Depressie

na weken kwam het eruit ! 

vrienden en me neef kwamen op een dag samen , Mar je doet anders.

we zijn niet gewend dat je zo doet wat is er ?

ineens wilde ik gillen schreeuwen van frustratie ,bang ik ben bang.

wat als ik me zoon laat vallen? wat als hij te weinig eet 

wat als ik lichamelijk gesloopt ben?

op een ochtend belde ik de huisarts voor een controle gesprek.

uit niets barst ik uit in huilen, ik kon niet meer , ik wil me kind jeugd geven die ik nooit had.

ik sliep zo slecht , vrat dingen op , wilde niet meer praten.

niemand begrijpt mij . niemand die mij snapt zo bleef ik denken.

ineens voelde ik me alleen , zo alleen dat ik mezelf in slaap huilde .

Ik toverde me happy face als iemand me zag of vroeg hoe het ging.

ik vocht van binnen met mezelf en putten mezelf zo uit! 

via ggz kreeg ik gesprekken en medicatie, uit eindelijk liet ik de gesprekken verwateren

dat mens dat ik had , lulde alleen maar over die nicht , in me hoofd dacht ik rot op mens laat me met rust. 

Maar wat gebeurde er toen?

Ik slikte me medicatie niet meer , ik kan prima zonder 

ik heb geen Depressie , nee ik ben ik ! 

Sloot me van mensen af , Duwde ze weg. 

Groeps app waar ik in zat liep staak , Liet me boos worden 

en uit niets was ik zo boos dat in boosheid dingen zei en weg ging

Ik zonderde me meer en meer af , Vriendschap bleef niet lang uit met iemand.

wilde niet eens meer proberen , iedereen in andere groepsapp zei ik gaat prima hoor.

ik besloot me medicatie nog meer te verwaarlozen en me te focussen op me gezin.

tot op de dag van vandaag begrijp ik dat de medicatie er niet voor niks is  !

praten doe ik vrij weinig , vertrouwen in mensen is zo bar slecht.

ik nam mensen in vertrouwen, die uit eindelijk helemaal niet zo betrouwbaar bleken te zijn !

dagen lang voelde ik weer alsof alleen ben , niemand begrijpt mij.

ik deed weinig tot niets meer met Facebook, viel in verkeerde keelgat

toen mensen gingen bepalen dat ik niet alles moest plaatsen.

 er gebeurd zoveel om me heen , er is zoveel  er is zoveel gebeurd dat niet meer weet wie betrouwbaar is. En met wie ik kan praten ! 

ik wil vooruit kijken maar soms blijf ik hangen in het verleden , 

ben trots op me zoontje , ik wil vechten en vooral voor me gezin.

blijf het gevoel houden dat ik in de steek gelaten ben , dingen wil helen wat niet meer te helen is.

Waar zijn we nu?

Inmiddels zit ik nu 2 en half jaar als niet langer is , met Depressie.

wantrouwen met mensen is toegenomen, vriendschap maken vind ik moeilijk.

ik doe alsof alles prima is , maar van binnen huil ik nog steeds.

daarnaast komt er nog Borderline bij kijken , helaas weten velen er niet mee om te gaan.

dan laat ik gesprekken maar verlopen zoals ze gaan , Zelfde voor vriendschap.

Heb een vriendin die ik nu weer Jaar als vriendin heb en me steund.

hoe moeilijk het is , er zijn wel momenten dat ik haar bel en niet veel hoef te zeggen en ze begrijpt me . inmiddels heb ik besloten me medicatie te gaan slikken. 

en als niet kan praten zet ik alles op papier. 

Dilano gaat alles goed , Praten en communiceren  gaat echt goed op weg.

hij loopt lekker en doet ze ding. voor mensen die me verkeerd begrijpen

het doet pijn dat mensen toch voor een 2de gaan of meer kinderen krijgen.

zal altijd wel wat met me doen , al weet ik dat ik steun en knuffel kan krijgen via een geweldige groep Trotse Moeder van 1 .  ben blij voor mensen die 2 of meer kinderen krijgen of hebben.

Maar soms komt het hard aan , wat jij als persoon niet kan weten.

heb ondertussen lieve meiden ontmoet op diverse mama appgroepen .

alleen soms neem ik afstand , om even tot mezelf te komen.

Ik weet dat ik aan veel dingen moet werken , en moet communiceren met mensen.
Alleen weet dat het soms niet helemaal lukt en dan anders over komt .

Wat ik hier mee wil zeggen?

Oordeel nooit mensen zomaar , er is veel onbegrip voor Depressie

ik huil mezelf heel vaak in slaap , ondanks dat ik heel veel van me gezin houd  !

ook wij hebben onze ruzie en problemen , niet alles is rozengeur en maneschijn.

Ik wil geen medelijden of een wijzende vinger , maar begrip als keer bot reageer

of ineens me bui omslaat .  Ik duw blijkbaar mensen weg , ik zelf heb dat niet door.

als je me echt door en door kent , en ik zeg gaat goed of prima en je twijfelt.?

vraag me rustig wat er is , drammen werkt niet ! 

Als ik alleen maar negatieve dingen lees sluit ik me af.

Als ik alleen maar negatieve dingen hoor wat jij misschien goed bedoelt ,

sluit ik me af . Ik raakte mensen kwijt door mijn gedrag. 

Ik raakte mensen kwijt door geen click te hebben.

Wil zo graag uit de Depressie komen , maar voel me verloren en alleen.

ik heb mezelf weken gehaat , ik ontweek spiegels voelde me dik en lelijk.

Wil nu aan het sporten werken en Gezond eten . 

er voor Vechten, Maar weet ik kan dit niet alleen !

Tot slot ! 

Lieve Volgers , 

ik wilde open boek spelen en laten weten wat er in me omgaat.

Deze blog was ontzetten moeilijk , Welke stap ik neem welke keuze er gemaakt word.

ik hou ziel veel van me zoon en Man Bjorn. 

Soms zonder ik me of sluit ik me af , Omdat ik bang ben.

ik heb nog een lange weg te gaan , en ik weet dat ik Hulp moet accepteren.

Medicatie moet slikken , Ook al heb ik geen vertrouwen! 

Ik wil mensen bedanken die me op deze lange reis willen en gaan helpen.

Ook al kom ik als een bitch over en soms wil ik ook dat mensen zo denken! 

Ik ben iemand die goede in Het leven wil doen , Acceptatie zal het moeilijkste zijn.

Wat ik het meeste mis , Is een beste Vriendin die ik kan bellen / smsen / Whatsappen

kan huilen schreeuwen gillen noem maar op , een schouder waar ik even kan leunen.

Ik zoek dat in de verkeerde personen... Misschien zie ik dat niet en heb ik al zo een beste vriendin? Maar op dit moment voel ik me rusteloos en alleen.

Ben nog steeds  met mezelf in de knoop !   Slapen doe ik zo slecht

dat ik middags of door me benen zak  of zo moe word dat ik op de bank in slaap val.

Het zal een soort treinreis worden , Maar ik weer het dat wel gaat lukken. 

al zijn er dagen dat ik even time out met mezelf regel en dan amper wat zeg.

als er iets niet lukt of ik me bui heb laat me even.

Op dit moment voel ik me alleen , en hoop ik dat me lezer begrip heb

en weet dat me zoon en me man Bjorn veel voor me betekenen.

ook voor mensen die er voor me zijn en ik even me ei kwijt kan !